Waar je armen me optillen lig ik later op de grond
Ik weet niet of je me gooide of liet vallen
Zoen je met mijn bebloedde lieve mond
Je witte T-shirt, bedruppelt met het rood van mijn lippen
Waar je me welwillend lief maar onbedoeld zeer doet
Je nog niks van mij begrijpt
En toch blijft
Onhandig, maar bij mij
En er zijn zachtere handen
Die me behoedzaam bevoelen
Maar behoedzaam lijkt bang
En bang wil nooit blijven
Bang kneust mijn ziel
Waar moed slechts mijn ribben
En als mijn mond nooit meer bloedt
Dan droog ik uit
Dus ik klim in je armen
En jij laat me vallen
Ik glimlach verblijd
Je blijft altijd onhandig
Bij mij