Ik ken een plek waar monsters geen sprookjes figuren waren
Waar, ik ben er voor je leugens werden
En ik heb leren wachten op iemand die nooit komt
Waar leven meer op vluchten leek
Ondertussen ken ik zoveel wegen
En ergens onderweg heb ik geleerd
Hoe je van de regen lente maakt
En weet ik dat bergen heuvels kunnen worden
Bloemen zich door tegels kunnen wurmen
En dat we bij het meer gelukkig zijn